Weer onder de indruk van een liedje en het verhaal er achter: Cat's in the cradle van Harry Chapin. Hij schreef dit lied gebaseerd op een gedicht geschreven door zijn vrouw Sandy, geïnspireerd door zijn lange afwezigheden van thuis door de uitbouw van zijn carrière. Op 38-jarige leeftijd overleed hij in een auto-ongeval. Te vroeg om zijn kinderen die quality-time te geven waarvoor hij ruimte aan het maken was...

My child arrived just the other day
He came to the world in the usual way
But there were planes to catch and bills to pay
He learned to walk while I was away
And he was talkin' 'fore I knew it, and as he grew
He'd say "I'm gonna be like you dad
You know I'm gonna be like you"

And the cat's in the cradle and the silver spoon
Little boy blue and the man on the moon
When you comin' home dad?
I don't know when, but we'll get together then son
You know we'll have a good time then

My son turned ten just the other day
He said, "Thanks for the ball, Dad, come on let's play
Can you teach me to throw", I said "Not today
I got a lot to do", he said, "That's ok"
And he walked away but his smile never dimmed
And said, "I'm gonna be like him, yeah
You know I'm gonna be like him"

And the cat's in the cradle and the silver spoon
Little boy blue and the man on the moon
When you comin' home son?
I don't know when, but we'll get together then son
You know we'll have a good time then

Well, he came home from college just the other day
So much like a man I just had to say
"Son, I'm proud of you, can you sit for a while?"
He shook his head and said with a smile
"What I'd really like, Dad, is to borrow the car keys
See you later, can I have them please?"

And the cat's in the cradle and the silver spoon
Little boy blue and the man on the moon
When you comin' home son?
I don't know when, but we'll get together then son
You know we'll have a good time then

I've long since retired, my son's moved away
I called him up just the other day
I said, "I'd like to see you if you don't mind"
He said, "I'd love to, Dad, if I can find the time
You see my new job's a hassle and kids have the flu
But it's sure nice talking to you, Dad
It's been sure nice talking to you"

And as I hung up the phone it occurred to me
He'd grown up just like me
My boy was just like me

And the cat's in the cradle and the silver spoon
Little boy blue and the man on the moon
When you comin' home son?
I don't know when, but we'll get together then son
You know we'll have a good time then

God is de architect, de bron van de archetypen, degene die zich verbergt, maar subtiele aanwijzingen geeft waar hij zich verborgen houdt. Hij die gelooft en zijn blik richt niet op het natuurlijke, maar op het bovennatuurlijke in het natuurlijke leert Hem kennen.

Waarom toch komen we tot verrukking bij bepaalde samenstellingen van toonhoogten op een ritme en weer bij anderen niet? Waarom reduceren we een prachtige sterrenhemel niet tot een paar witte puntjes op een zwart vlak? Iets in ons geeft waarde, iets in ons beseft dat alles wat we zien en horen symbolen zijn voor een achterliggende realiteit. Op het moment dat je die symbolen als enige echte realiteit verheft kom je terecht bij een nihilisme die alles opslokt. De realiteit verliest volledig zijn waarde, als een biljet van 500 euro, dat plotseling maar tot een stukje papier wordt herleid.

Ook al zou je een tekening willen zien als een toevallig samengekomen groep lijntjes die geen betekenis hebben, toch zal de tekening in zijn geheel bekeken en onthouden worden. En een muziekstuk niet als afzonderlijke noten, maar als een geheel dat ons al dan niet raakt.

Alles heeft betekenis en zal uiteindelijk convergeren naar een waarheid die niet louter subjectief is. Symbolen kunnen door iedereen anders geïnterpreteerd en beladen worden, maar realiteit is eenduidig. We kunnen door de puzzel van de symbolen in elkaar te leggen een steeds beter idee vormen van de realiteit die zich zal manifesteren. Hoe beter we er in slagen om de ware realiteit achter de symbolen te onderscheiden, hoe meer we ons leven daarmee coherent kunnen laten convergeren en niet de pijn moeten meemaken van fouten. Want uiteindelijk zijn fouten of zonden datgene wat ons pijn zal doen als een computer die niet zal werken omdat ze verkeerd geassembleerd wordt en daardoor niet datgene doet wat we zouden willen dat het doet. Daarom stelt God zich in het verweer tegen de zonde. De zonde vernietigt ons, het maakt onze levensprojecten zinloos omdat het stenen zijn die niet passen in de geestelijke tempel die God met deze mensheid wilt maken en waar Hij zich aan wilt verankeren. Hij heeft immers besloten om de ware kerk tot zijn bruid te maken, Hij die bepaalt heeft wat trouw is, wilt met ons trouwen. Een trouw die eeuwig en absoluut is en waarbij alle superlatieven van toepassing zijn.

Hoe weet ik dit? Ik weet het niet, maar als ik de puzzelstukjes één voor één plaats voel ik gewoon dat de puzzel klopt. Ik hoef geen puzzelstukjes te forceren om ze te doen passen. Forceren is de grootste zonde die we kunnen maken, omdat we zouden liegen tegen onszelf en daardoor alle andere zonden met elk zijn consequenties zouden veroorzaken. Deze ultieme zonde heeft de mensheid begaan: De mensheid heeft een andere puzzel in elkaar geforceerd omdat ze God niet wilt erkennen. Daarom wordt satan de vader van de leugen genoemd: Hij heeft de mensheid wijsgemaakt dat de puzzel die naar God wijst niet waar kan zijn en geeft honderden alternatieven. Het wordt top-down bepaald, met als top de Satan, de koning van deze wereld. De juiste procedure is echter bottom-up: stukje per stukje de puzzel in elkaar leggen, eerlijk ten opzichte van jezelf, en dan zullen de contouren van het patroon van de puzzel zichtbaar worden. Als we zien dat er geen duidelijk patroon naar voren komt, dan moeten we voor onszelf toegeven dat we fout zijn en moeten we een aantal puzzelblokjes wegbreken. Deze cultuur voedt ons echter op om chaos mooi te vinden. Dit uit zich bijvoorbeeld in de moderne kunst waarbij men alles wat lelijk en leeg als mooi en diepzinnig laat percipiëren. Opdat we niet meer op zoek zouden gaan naar samenhang en daardoor tot de erkentenis komen van de richtingaanwijzer naar God en die te volgen door een coherent leven.

Als een kind een puzzel in elkaar forceert, dan weten we dat dit komt door zijn onvolwassenheid en de daarmee gepaarde dwaasheid. Een moeder of vader zal het kind op de fout wijzen en zal het helpen die stukjes uit elkaar te halen en de eerste stukjes in elkaar leggen om het kind een nieuwe goede start te laten maken. Op dezelfde liefdevolle manier benadert God ons. De mensheid schreeuwt echter in zijn koppigheid uit dat ze de puzzel prachtig in elkaar gelegd heeft is. Daarom zal de mensheid niet het patroon van de ultieme richtingsaanwijzer aanschouwen die wijst naar de smalle poort die naar het eeuwige leven in Gods glorie leidt…

Het levensverhaal van JC een beetje kennende was ik wel wat onder de indruk van deze song.

I hurt myself today
to see if I still feel
I focus on the pain
the only thing that's real
the needle tears a hole
the old familiar sting
try to kill it all away
but I remember everything
what have I become?
my sweetest friend
everyone I know
goes away in the end
and you could have it all
my empire of dirt

I will let you down
I will make you hurt

I wear this crown of thorns
upon my liar's chair
full of broken thoughts
I cannot repair
beneath the stains of time
the feelings disappear
you are someone else
I am still right here

what have I become?
my sweetest friend
everyone I know
goes away in the end
and you could have it all
my empire of dirt

I will let you down
I will make you hurt

if I could start again
a million miles away
I would keep myself
I would find a way

A bargain friend (author unknown)

Lord, help me to be a 'bargain' friend. By that I mean , let those who come to me for friendship get more than they expected. For what they give me in friendship, Lord, let me remember to try to give them still more. Let them always go away suprised at the fullness of their hearts. Let me always put an extra something, an unexpected pleasure, into the hours they spend on me. Let my thoughts and words, which are my commodities, be always fresh and appealing. May my friends who come to me for understanding never find it out of stock. Remind me never to deceive them with false advertisement of myself. Thus help me to be a 'Bargain' friend, O Lord, always.

Als je van iemand houdt (Dietrich Bonhoeffer)

Dietrich Bonhoeffer was een protestants theoloog die in Duitsland leefde voor en tijdens de tweede wereldoorlog.

Hij zou ondertussen 100 jaar geworden zijn, maar hij werd slechts 39. In 1943 werd hij gearresteerd en na twee jaar op bevel van Hitler opgehangen.

Tot kort voor zijn dood, ook in de gevangeniscel, bleef hij schrijven, vooral over verlatenheid en overgave.

We lezen uit één van deze geschriften:

"Als je van iemand houdt"

Als je van iemand houdt
en je bent van hem of haar gescheiden,
kan niets de leegte van zijn afwezigheid opvullen.
Je moet dat niet proberen,
je moet eenvoudig aanvaarden en volharden.
Dat klinkt erg hard, maar het is een grote troost,
want zolang de leegte blijft,
blijf je aldoor met elkaar verbonden.
Het is fout te zeggen: God vult de leegte.
Hij vult haar helemaal niet... integendeel.
Hij houdt de leegte leeg en helpt ons zo
de vroegere gemeenschap met elkaar te bewaren,
zij het dan ook in pijn.
Hoe mooier en rijker de herinneringen,
des te moeilijker de scheiding.
Maar dankbaarheid verandert de pijn
van de herinnering in stille vreugde.
De mooie dingen van vroeger
zijn geen doorn in het vlees,
maar een kostbaar geschenk dat je meedraagt.
Je moet zorgen dat je niet in je herinneringen blijft graven
en je erin verliest.
Een kostbaar geschenk bekijk je niet aldoor,
maar alleen op bijzondere ogenblikken.
Buiten die ogenblikken is het
een verborgen schat, een veilig bezit.
Dan wordt het verleden
een blijvende bron van vreugde en van kracht.

Afscheid van grootmama

Ik ga je zo vreselijk missen, maar ik ben heel erg dankbaar dat ik zoveel mooie herinneringen aan jou mag hebben. We hebben zoveel gelachen, elkaar zoveel geplaagd, zoveel gediscussieërd,... Ik genoot van je liefde voor mij, van je prachtige lach,... Je was echt zo bijzonder voor mij!

Afscheid nemen

Afscheid nemen
is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten der herinnering.

Is verwijlen
bij een brok leven
en stilstaan op de pieken
van pijn en vreugde

Afscheid nemen
is met dankbare handen
weemoedig meedragen
al wat waard is
niet te vergeten...

Is moeizaam
de draden losmaken
en uit het spinrag
der belevenissen loskomen
en achterlaten
en niet kunnen vergeten...

Dietrich Bonhoeffer.

Dealing With Skeptics (www.comereason.org)

Om het eens een keertje om te draaien :)

He who asserts most prove.

SKEPTIC: "How can you Christians believe the book of Genesis to be true? All you are relying on is blind faith."
CHRISTIAN: "So, you're saying believing in something by faith alone is wrong?"
SKEPTIC: "Yes. Science has proven that stuff to be nonsense."
CHRISTIAN: "Oh really? How has science proved that?"
SKEPTIC: "Well, evolution proves it. Scientists have shown evolution to be true."
CHRISTIAN: "Scientists have shown evolution to be true? Just exactly which scientists? Exactly how have they proven evolution true?"
SKEPTIC: "All the scientists! Everyone knows that."
CHRISTIAN: "Well, there are great differences in evolutionary theory in the scientific community. Can you tell me just which version you mean? Tell me which studies you're referring to so I can look at them and address those issues."
SKEPTIC: "I don't know which studies. All I know is that they proved it!"
CHRISTIAN: "Actually, it doesn't sound like you do know. You can't tell me which scientists to which you're referring, you can't tell me which study and you can't tell me how it was proven true. Just where did you get this information?"
SKEPTIC: "It's common knowledge. You hear it all the time."
CHRISTIAN: "Just because you hear something a lot doesn't make it true. At Christmas I hear about Santa all the time, too. That doesn't make him real. What you're asking me to do is believe in evolution without providing me any evidence for doing so. I'm sorry, but I can't do that. I can't just accept what you say as true just because you say it. That would mean I would have to believe it by faith alone, and you just said that was wrong."

It seems that many people who object to Christianity want the Christians to do all the work and provide an answer for every nuance of their belief system, but don't feel that they are obligated to do the same. What bothers me is many Christians accept that premise and do a lot of work when the person objecting really wasn't interested in the truth to begin with. Now, some people are sincerely seeking answers, and we should be able to give them good reasons for believing why we believe. But if the skeptic feels it is important for you to have reasons for your faith, then they should be equally accountable.